Het is bijna 175 jaar geleden dat Emily Brontë, de Engelse schrijfster vooral bekend van ‘Wuthering Heights’, op 19 december 1848 op 30-jarige leeftijd stierf aan tuberculose (TBC). Ze was al twee maanden ziek, maar weigerde medische zorg en wuifde het weg als “kwakzalverij”, zeggend dat ze “geen vergiftigingsdokter” in de buurt wilde hebben. Tot voor kort werd de schrijfster hierom ‘koppig en dwaas’ genoemd, maar dr. Claire O’Callaghan, van de Loughborough University, heeft hier een andere theorie over.
Vanaf 9 oktober 1848 schreef Charlotte Brontë, de zus van Emily, een reeks brieven, waarin ze haar aanbeveelde medische hulp te zoeken. Emily weigerde dit consequent. Afgezien van een “mild aperitief – en de hoestwafels van Locock”, wees Emily alle vormen van medische interventie af, stelt Charlotte. De behandelingen die destijds beschikbaar waren voor TBC, konden TBC niet voorkomen of genezen.
De brieven tussen de twee zussen worden gebruikt om inzicht te krijgen in Emily’s gemoedstoestand en gedachtegang tijdens haar laatste weken en dagen, die wordt gezien als bitter en verscheurend.
Een nieuwe kijk op Emily’s gemoedstoestand tijdens haar ziekte
Na de brieven tussen de zussen te hebben geanalyseerd, zegt dr. Claire O’Callaghan dat ‘Charlotte’s brieven alternatieve manieren bieden om Emily’s ervaringen met tuberculose en haar gedrag in haar laatste maanden te begrijpen’. Ze stelt dat Emily’s manier van denken rationeler en medelevender was dan aanvankelijk werd gedacht.
“In december schrijft Charlotte dat Emily twee weken eerder diarree had, wat volgens haar vaders exemplaar van Graham’s Modern Medicine een teken is voor de laatste stadia van de ziekte.” Volgens O’Callaghan is het aannemelijk dat Emily het boek ook heeft geraadpleegd. In haar roman ‘Wuthering Heights’ sterven drie personages, Francis, Edgar en Linton, aan ‘consumptie’, tegenwoordig bekend als tuberculose. Hun lijden wordt beschreven met nauwkeurige medische details.
Bovendien zijn drie broers en zussen van Emily overleden aan TBC. Haar broer Bradwell, die ze naar verluidt verzorgde, stierf in september 1848. Slechts twee weken voordat Emily zelf ziek werd.
Volgens O’Callaghan geeft dit een heel duidelijke reden waarom Emily medische hulp weigerde. Ze begreep de ziekte en de symptomen zo goed als iedereen op dat moment kon. O’Callaghan schrijft: “Het is mogelijk om Emily’s gedrag in meer complexe en medelevende vormen te begrijpen als een zelfbehoudende tactiek voor zowel haarzelf als haar zus in de traumatische context van het lijden aan een dodelijke ziekte”.
TBC is nu veel beter te behandelen
Tot op de dag van vandaag eist tuberculose nog steeds het leven van 1,6 miljoen mensen per jaar. Emily Brontë zag geen reden om medische hulp in te schakelen. Ze wist dat de ziekte haar einde zou betekenen. Maar inmiddels is de prognose van TBC aanzienlijk verbeterd. Tegenwoordig is TBC te voorkomen, te behandelen en te genezen.
Met uw bijdrage kunnen TBC-patiënten op tijd worden getest en voorzien worden van de juiste medicatie. Zo voorkomen we meer infecties, resistente vormen van TBC en redden we levens.
Natuurlijk help ik mee met een eenmalige donatie!
