Begimay is een jonge moeder van drie kinderen en is hersteld van multiresistente tuberculose (MDR-TBC). Haar moeilijke en lange strijd tegen tuberculose (TBC) inspireert en motiveert nu haar inzet om een ondersteuningssysteem voor mensen met tuberculose te creëren. Ze werkt als data-operator voor KNCV Tuberculosefonds in Kirgizië voor het Droomfonds-project. Ook startte ze onder de paraplu van het Tuberculosefonds een lokale NGO. Via deze lokale NGO biedt ze patiëntenondersteuning, bijvoorbeeld door MDR-patiënten persoonlijk te motiveren om trouw te blijven aan hun behandeling.
Het Droomfonds-project, gefinancierd door de Nationale Postcode Loterij, heet ‘Nooit meer een Pandemie’, en heeft als doel een nieuwe standaard te zetten voor de diagnose van infectieziekten en resistentie tegen antimicrobiële geneesmiddelen (AMR) door alle patiënten toegang te garanderen tot een nieuwe technologie, om op alle infectieziekten te testen; nanopore-sequencing met behulp van MinION-apparaten, door Oxford Nanopore Technologies.
Toen Ineke Spruijt en Norma Madden onlangs Kirgizië bezochten om een training te geven voor het Droomfonds-project, ontmoetten ze Begimay. Begimay was leergierig en wilde graag bijdragen aan het project. Tijdens een van de koffiepauzes van de training leerden Ineke en Norma Begimay kennen en leerden ze over haar leven, haar kracht en haar motivatie voor de strijd tegen TBC. Een verhaal dat hen beiden tot tranen bracht. Een verhaal dat ons laat zien wat echte veerkracht, kracht en vastberadenheid is.
Begimay ontwikkelde MDR-TBC in 2008, toen ze nog maar 14 jaar oud was. Ze werd besmet door haar moeder, die de ziekte helaas niet overleefde en overleed. Na haar behandeling kreeg Begimay in 2009 voor de tweede keer MDR-TBC, waarvoor ze bijna twee jaar lang intensief werd behandeld. De tuberculose brak haar hart en ziel toen ze zich in een donkere en lege ruimte bevond. Ze voelde zich depressief en verloor de wil en kracht om te leven. Tijdens deze periode waren het niet alleen de TBC-ziekte en de behandeling die deze tijd voor haar moeilijk maakten. Ze ondervond veel discriminatie en stigmatisering van haar vriendinnen en klasgenoten, die haar vertelden bij hen uit de buurt te blijven en geen enkel contact wilden omdat ze ‘gevaarlijk’ was.
Gelukkig had Begimay haar zorgzame en liefdevolle vader, die haar grootste vriend, motivator en supporter was (en nog steeds is). Hij bezocht haar in het ziekenhuis, motiveerde haar om de medicijnen in te nemen, las haar boeken voor en ging met haar naar de sportschool. Samen met haar eigen kracht trok hij haar door de behandeling tot het punt waarop ze uiteindelijk genezen was.
Tegenwoordig heeft Begimay, met een ondersteunende vader en echtgenoot, haar traumatische ervaring omgezet in kracht en motivatie om andere TBC-patiënten te ondersteunen bij het volgen en voltooien van hun behandeling, door psychosociale ondersteuning te bieden. De afgelopen zes jaar heeft Begimay via KNCV Kirgizië aan veel projecten bijgedragen, met voortdurende steun van haar collega’s.
De droom van Begimay: “Een ondersteuningssysteem ontwikkelen voor vrouwen en kinderen met tuberculose, om alle mensen met tuberculose te laten behandelen, en een omgeving voor patiënten te creëren die vrij is van stigmatisering en discriminatie”.
