In Nigeria werd men geconfronteerd met een flinke toename van het aantal patiënten dat werd gediagnosticeerd met MDR-tbc en dat hiervoor behandeld moet worden. Dat kwam mede door de introductie van de snelle Xpert MTB/RIF laboratoriumtest. Door deze snelle toename ontstonden er echter lange wachttijden voor patiënten die eigenlijk onmiddellijk moeten worden behandeld.
Nigeria heeft slechts tien centra met een beperkte opnamecapaciteit voor MDR-tbc-patiënten. Om de wachtlijsten op te lossen heeft Nigeria de nationale richtlijnen voor MDR-tbc behandeling aangepast, zodat er plaats is voor alternatieve zorgmodellen. Er werd een proefproject gestart in acht geselecteerde staten om ambulante zorg te introduceren in plaats van opname in een ziekenhuis. Er werden drie verschillende behandelmodellen onderzocht: ziekenhuisopname in de eerste drie maanden van de behandeling, ziekenhuisopname in de eerste acht maanden en volledig ambulante behandeling. Gezondheidswerkers werden opgeleid in het verlenen van ambulante MDR-tbc zorg, inclusief huisbezoeken, verstrekking van de dagelijkse medicatie, psychologische begeleiding, voedingsadvies en voedsel paketten, en preventie van tbc-infectie.
Uit het proefproject bleek dat ambulante behandeling goed kan worden uitgevoerd in Nigeria. Deze vorm van behandeling van MDR-tbc is nu nationaal beleid en wordt opgeschaald, waardoor patiënten onmiddellijk kunnen worden behandeld. Belangrijke succesfactoren voor deze zorgvorm zijn capaciteitsopbouw van ondersteunend personeel, vergoeding van vervoerskosten van de patiënt, supervisie, en tijdig transport van laboratoriummonsters en –resultaten.
